ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
Εὐαγγελιστρίας 22 – Γρεβενά Τ.Κ. 511 00
Τηλ. 2462022404, Φαξ 2462083717
——————————————————————
Η Ιερά Μητρόπολη Γρεβενών με αίσθημα ευθύνης και ποιμαντικής μέριμνας για την καλύτερη πνευματική τροφοδοσία και ορθότερη ενημέρωση των χριστιανών της επαρχίας μας, δημοσιεύει δύο βαρυσήμαντα κείμενα. Το πρώτο είναι της Α.Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου, και το δεύτερο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αργολίδος κ.κ. Νεκταρίου, που αφορούν την πανδημία της δοκιμασίας του κορονοϊού, και καλούμε όλους τους αδελφούς μας που αγωνιούν για την παρούσα κατάσταση, σε πανδημία προσευχής, προσοχής και τέλειας εμπιστοσύνης στην αγάπη και το θέλημα του Θεού.
Εκ της Ι. Μ. Γρεβενών
Κείμενο της Α.Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
Κείμενο Σεβασμιωτάτου Μητροπολίου Αργολίδος κ.κ. Νεκταρίου
Μήνυμα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς το πλήρωμα της Εκκλησίας για την πανδημία από τον Κορονοϊό
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω,
Από το Φανάρι, από την καρδιά της Βασιλεύουσας Πόλης, από την πόλη της Αγιά Σοφιάς, της Μεγάλης Εκκλησίας, επικοινωνώ με τα προσφιλή προσωπά σας, με την κάθε μια και τον κάθε ένα, με αφορμή τις πρωτοφανείς συνθήκες, τη δοκιμασία, που διερχόμαστε ως ανθρώπινο γένος, εξαιτίας της παγκόσμιας απειλής που προκαλεί η πανδημία του νέου κορωνοϊου, γνωστού ως Covid-19.
Ο λόγος της Εκκλησίας, της Μητρός Εκκλησίας, δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει. Ο λόγος μας, λοιπόν, είναι έτσι όπως έχουμε μάθει από την εμπειρία των αιώνων: ευχαριστιακός, διδακτικός, ενισχυτικός και παρηγορητικός.
Ευχαριστούμε με ειλικρίνεια όλους όσοι αγωνίζονται με αυτοθυσία, και μάλιστα παραμελώντας τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους,
– το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που βρίσκεται στο προσκεφάλι των συνανθρώπων μας που νοσούν,
– τους ερευνητές και τους ειδικούς επιστήμονες που αναζητούν την κατάλληλη φαρμακευτική θεραπεία και το εμβόλιο σωτηρίας από τον ιό,
– αλλά και όλους όσοι απασχολούνται ενεργά για την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας.
Η προσφορά σας, αγαπητοί, είναι ανεκτίμητη. Είναι προσφορά προς όλη την κοινωνία. Είναι θυσία, και αξίζει κάθε τιμή και ευγνωμοσύνη.
Σας ευχαριστούμε και όλοι μαζί σας χειροκροτούμε, όχι μόνο από τα μπαλκόνια των σπιτιών μας, αλλά κάθε στιγμή από την καρδιά μας. Η σκέψη μας και οι προσευχές μας είναι κοντά σας.
Στον αγώνα αυτόν, οι συντεταγμένες πολιτείες, τα κράτη και οι αρμόδιες υγειονομικές Αρχές, έχουν την κυρίαρχη ευθύνη για τον σχεδιασμό, την ορθή αντιμετώπιση και την υπέρβαση αυτής της κρίσης. Θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κάποιος ως Στρατηγούς στη μάχη για την αντιμετώπιση του αόρατου, αλλά γνωστού πια, εχθρού. Ενός εχθρού που στρέφεται κατά της ανθρωπότητος.
Η ευθύνη αυτή, που σηκώνουν στους ώμους τους, απαιτεί απαραίτητα τη συνεργασία όλων μας. Είναι ώρα ατομικής και κοινωνικής, συλλογικής, ευθύνης.
Γι’ αυτό παιδιά μου, όπου γης, σας προτρέπω πατρικά να ανταποκρίνεστε με ακρίβεια και υπομονή σε όλα τα δύσκολα, αλλά απαραίτητα, μέτρα που λαμβάνουν οι υγειονομικές υπηρεσίες και τα κράτη. Όλα γίνονται για την προστασία μας, για το κοινό καλό, για τον περιορισμό της διασποράς του ιού. Άρα, η απαλλαγή μας από την οδύνη του εξαρτάται απόλυτα από τη δική μας συνεργασία.
Ίσως κάποιοι από εσάς αισθάνθηκαν ότι με τα δραστικά αυτά μέτρα υποτιμάται ή θίγεται η πίστη.
Όμως αυτό που κινδυνεύει,
δεν είναι η πίστη αλλά οι πιστοί,
δεν είναι ο Χριστός, αλλά οι Χριστιανοί μας,
δεν είναι ο Θεάνθρωπος αλλά εμείς οι άνθρωποι.
Η πίστη μας είναι βαθιά θεμελιωμένη στις ρίζες του πολιτισμού μας. Η πίστη μας είναι ζωντανή, και καμμία έκτακτη κατάσταση δεν μπορεί να την περιορίσει. Εκείνο που είναι ανάγκη να περιοριστεί είναι οι συναθροίσεις, οι μεγάλες συγκεντρώσεις προσώπων, λόγω των έκτακτων συνθηκών. Να μείνουμε στο σπίτι. Να προφυλαχθούμε και να προφυλάξουμε τους γύρω μας. Εκεί, η κάθε μία και ο κάθε ένας να προσευχηθεί για όλη την ανθρωπότητα, στηριζόμενοι στη δύναμη της πνευματικής μας ενότητας.
Θα βιώσουμε αυτή την περίοδο ως πορεία στην έρημο για να φθάσουμε με ασφάλεια στη Γη της Επαγγελίας, όταν η επιστήμη, με τη χάρη του Θεού, κερδίσει τη μάχη με τον ιό. Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι, και με τις δικές μας προσευχές, θα την κερδίσει. Τότε, λοιπόν, καλό είναι να είμαστε όλοι μαζί, εδώ, ενωμένοι πνευματικά, συνεχίζοντας τον αγώνα της μετανοίας και του αγιασμού.
Βλέπουμε συνανθρώπους μας να υποφέρουν από τις συνέπειες του ιού, άλλοι ήδη υπέκυψαν και έφυγαν από δίπλα μας. Η Εκκλησία μας εύχεται και προσεύχεται για την αποθεραπεία των ασθενών, για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων, αλλά και για την ενίσχυση και ενδυνάμωση των οικογενειών αυτών που επλήγησαν.
Και αυτή η δοκιμασία θα περάσει. Θα φύγουν τα σύννεφα, και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης θα εξαλείψει τη θανατηφόρα επίδραση του ιού. Όμως η ζωή μας θα έχει αλλάξει. Και η δοκιμασία είναι μία ευκαιρία να αλλάξει προς το καλύτερο. Προς την κατεύθυνση της εδραίωσης της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Η ευλογία του Κυρίου, τέκνα εν Κυρίω, με τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Ευαγγελιστρίας, να είναι παρούσα στην πορεία όλων μας, να μετατρέπει την εκούσια απομόνωση σε αληθινή κοινωνία, να γίνει η προσευχή και ο προορισμός μας, να γίνει το νόημα και η επιστροφή μας σε ό,τι αληθινό, σε ό,τι Θεώ ευάρεστον!
Καλή δύναμη! Ο Θεός μαζί μας!
Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ζοῦμε τούτες τίς μέρες μία παγκόσμια ἀπειλή. Ὁλόκληρος ὁ κόσμος βλέπει μέ φόβο, ἀγωνία καί στέκεται μέ ἀμηχανία ἀπέναντι στήν ἐπέλαση τοῦ COVID – 19. Ἄν θέλουμε νά δοῦμε βαθύτερα, γιά μία ἀκόμη φορά ὁ ὑπερφίαλος καί δῆθεν παντοδύναμος ἄνθρωπος προσγειώνεται, ταπεινώνεται, γιά νά μήν πῶ, ἐξευτελίζεται. Ἕνας ἀκόμη Πύργος τῆς Βαβέλ καταρέει. «Καί ἦν ἡ πτώσις αὐτοῦ μεγάλη». Ἔρχεται ἕνας ἰός καί τά διαλύει ὅλα. Τίποτα δέν εἶναι ὅπως πρίν ἕνα μῆνα.
Πέρσυ τέτοιες μέρες καί κάθε Ἄνοιξη τό Ναύπλιο ἔσφυζε ἀπό ζωή. Χιλιάδες μαθητές καί τουρίστες κατέκλυζαν τήν πόλη. Τά καταστήματα ἀσφυκτικά γεμάτα. Τά ξενοδοχεῖα ὑπερπλήρη. Οἱ δρόμοι καί οἱ πλατεῖες γεμάτες, δυσκολευόσουν νά περπατήσεις. Σήμερα ἐρημιά. Ὅλοι οἱ δρόμοι ἄδειοι. Τά πάντα κλειστά. Νομίζεις ὅτι βρίσκεσαι σέ ἄλλο τόπο καί χρόνο. Ἀλλά νἄταν μόνον ἐδῶ; Ὁ ἰός χτύπησε ὅλο τόν κόσμο. Οἰκονομικοί σχεδιασμοί, ἐπιχειρησιακά πλάνα, τουριστικοί προγραμματισμοί, τεράστιες πολυεθνικές καί μή ἐπιχειρήσεις καταστρέφονται, χρηματιστήρια γκρεμίζονται ἀπ᾿ τή μία μέρα στήν ἄλλη. Γιορτές, συνέδρια, διαλέξεις, καρναβαλικές ἐκδηλώσεις, ἀθλητικοί ἀγῶνες, συναυλίες, ἐκδρομές, ὅλα ματαιώνονται. Σχολεῖα, πανεπιστήμια, φροντιστήρια κλείνουν. Κέντρα διασκέδασης, μπάρ, ἐστιατόρια, καταστήματα, δημόσιες ἤ ἰδιωτικές ὑπηρεσίες ἀναστέλλουν ἐπ᾿ ἀόριστο τή λειτουργία τους.
Κι ἐμεῖς μέσα στή γενική μαυρίλα, κρεμασμένοι κυριολεκτικά στίς ὀθόνες, ἀναζητᾶμε ἕνα φωτάκι ἐλπίδας. Για μία ἀκόμη φορά, ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πρός τόν Εὐτρόπιο (καί σέ κάθε Εὐτρόπιο ὅλων τῶν ἐποχῶν, πού νομίζει πώς πάτησε τό αὐγό καί ἀνέβηκε στόν οὐρανό καί νομίζει πώς ἐξουσιάζει καί ἐλέγχει τά πάντα) εἶναι ἐξαιρετικά ἐπίκαιρος, τηρουμένων βέβαια τῶν ἀναλογιῶν:
Ἀεί μέν, μάλιστα δέ νῦν εὔκαιρον εἰπεῖν·
Ματαιότης ματαιοτήτων, καί πάντα ματαιότης.
Ποῦ νῦν ἡ λαμπρά τῆς ὑπατείας περιβολή;
ποῦ δέ αἱ φαιδραί λαμπάδες;
ποῦ δέ οἱ κρότοι, καί οἱ χοροί, καί αἱ θαλίαι, καί αἱ πανηγύρεις;
ποῦ οἱ στέφανοι καί τά παραπετάσματα;
ποῦ ὁ τῆς πόλεως θόρυβος, καί αἱ ἐν ἱπποδρομίαις εὐφημίαι, καί τῶν θεατῶν αἱ κολακεῖαι;
Πάντα ἐκεῖνα οἴχεται·
και ἄνεμος πνεύσας ἀθρόον τά μέν φύλλα κατέβαλε,
γυμνόν δέ ἡμῖν τό δένδρον ἔδειξε,
καί ἀπό τῆς ῥίζης αὐτῆς σαλευόμενον λοιπόν·
τοιαύτη γάρ ἡ τοῦ πνεύματος γέγονε προσβολή,
ὡς καί πρόῤῥιζον ἀπειλεῖν ἀνασπᾷν,
καί ταῦτα διασαλεῦσαι τοῦ δένδρου τά νεῦρα.
Ποῦ νῦν οἱ πεπλασμένοι φίλοι;
ποῦ τά συμπόσια καί τά δεῖπνα;
ποῦ ὁ τῶν παρασίτων ἐσμός,
καί ὁ δι’ ὅλης ἡμέρας ἐγχεόμενος ἄκρατος,
καί αἱ ποικίλαι τῶν μαγείρων τέχναι,
καί οἱ τῆς δυναστείας θεραπευταί,
οἱ πάντα πρός χάριν ποιοῦντες καί λέγοντες;
Νύξ ἦν πάντα ἐκεῖνα καί ὄναρ, καί ἡμέρας γενομένης ἠφανίσθη·
ἄνθη ἦν ἐαρινά, καί παρελθόντος τοῦ ἔαρος ἅπαντα κατεμαράνθη·
σκιά ἦν, καί παρέδραμε·
καπνός ἦν, καί διελύθη·
πομφόλυγες ἦσαν, καί διεῤῥάγησαν·
ἀράχνη ἦν, καί διεσπάσθη.
∆ιό ταύτην τήν πνευματικήν ῥῆσιν ἐπᾴδομεν συνεχῶς ἐπιλέγοντες·
Ματαιότης ματαιοτήτων, καί πάντα ματαιότης.
Πάντοτε, μά ἰδιαίτερα τώρα, εἶναι κατάλληλη ἡ στιγμή γιά νά ποῦμε: «Ὅλα εἶναι μάταια, ματαιότητα καί πάλι ματαιότητα» (Ἐκκλ. 1:2). Ποῦ τώρα ἡ λαμπρή ἀρχοντική στολή; Ποῦ οἱ κρότοι καί οἱ χοροί καί οἱ συγκεντρώσεις; Ποῦ οἱ ἐπευφημίες στά ἱπποδρόμια καί οἱ κολακείες τῶν θεατῶν; Ὅλα ἔφυγαν. Φύσηξε ξαφνικά ἀέρας, ἔριξε τά φύλλα κι ἔδειξε τό δέντρο γυμνό, νά σαλεύεται σύγκορμο καί νά κινδυνεύει νά ξεριζωθεῖ. Ποῦ τώρα οἱ ἐπίπλαστοι φίλοι; Ποῦ τά γλέντια; Ποῦ ἡ συμμορία τῶν παρασίτων; Ποῦ τά καλύτερα κρασιά, πού χύνονταν ὁλοήμερα, καί οἱ ποικίλες τέχνες τῶν μαγείρων; Ποῦ οἱ γλυκόλογοι κι ἐξυπηρετικοί δουλόφρονες; Νύχτα ἦταν ὅλα κι ὄνειρο. Καί μόλις ξημέρωσε, ἐξαφανίστηκαν. Ἄνθη ἦταν ἐαρινά καί μαράθηκαν. Σκιά ἦταν καί πέρασε. Καπνός ἦταν καί διαλύθηκε. Σαπουνόφουσκα ἦταν κι ἔσκασε. Ἀράχνη ἦταν κι ἔσπασε. Νά γιατί πάντα καταλήγουμε στό συμπέρασμα: «Ὅλα εἶναι μάταια, ματαιότητα καί πάλι ματαιότητα».
Σταματῶ ἐδῶ. Ὁ COVID – 19 θ᾿ ἀφήσει σίγουρα στό πέρασμά του συντρίμια, νεκρούς, οἰκονομικά, κοινωνικά, ἠθικά, κἄ προβλήματα καί δέν ξέρω τί ἄλλο, τά ὁποία θά συζητηθοῦν ἀργότερα καί πιστεύω μέ κάποια ψυχραιμία καί νηφαλιότητα.
Ὅσον ἀφορᾶ τή θέση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία διατυπώθηκε τελευταῖα, σε συνεργασία μέ τήν πολιτεία, δεν ἔχω παρά νά συμφωνήσω. Ὅσο κι ἄν μᾶς θλίβει, πιστεύω να κατανοοῦμε τήν κρισιμότητα τῆς κατάστασης καί τήν ἀναγκαιότητα τῆς λήψης κάποιων ἀπαραίτητων μέτρων.
Θά ἤθελα ὅμως νά ἀναφερθῶ σέ κάποια θέματα πού δημιουργήθηκαν παράλληλα μέ τήν ἐπιδημία. Μαζί μέ τήν κυκλοφορία τοῦ COVID – 19 κυκλοφόρησαν παραπλανητικές ἤ ψευτικες εἰδήσεις. Στο στρατό, ὅταν ὑπηρετούσαμε, λειτουργοῦσε μόνο … το Ράδιο – Ἀρβύλα καί εἰδικά στην περίοδο τῆς ἐπιστράτευσης εἶχε ἀνάψει. Σήμερα τά πράγματα ἐξελίχθηκαν μέ τό διαδίκτυο καί τά ἠλεκτρονικά μέσα. Μεταφέρεται ἀσταμάτητα καί ἀνεξέλεγκτα πληθώρα εἰδήσεων. Ὁ καθένας μπορεῖ νά μεταδίδει καί νά ἀναπαράγει ὅ,τι τοῦ καπνίσει. Ἡ συνωμοσιολογία, πού φουντώνει σέ περιόδους κρίσεων, δίνει καί παίρνει. Ἀκόμα και ἀπό δημόσια πρόσωπα ἀκούγονται οἱ γνωστές καί χιλιοειπωμένες συνωμοσιολογικές θεωρίες, ὅπως π.χ.: «ὁ κορωνοϊός κατασκευάστηκε ἀπό ἐταιρίες γιά νά μειωθεῖ ὁ γερασμένος πληθυσμός, ὥστε νά ἀντιμετωπιστεῖ τό συνταξιοδοτικό, τό ἀσφαλιστικό, ὁ ὑπερπληθυσμός κλπ». Ἤ «το ἐμβόλιο κατασκευάστηκε πριν τόν κορωνοϊό γιά νά πλουτίσουν οἱ πολυεθνικές ἐταιρίες». Ἤ «κάποιοι μᾶς ψεκάζουν, μᾶς δηλητηριάζουν», καί χίλιες δύο ἄλλες θεωρίες.
Φαίνεται πώς πολλοί ἄνθρωποι, μέ φοβικά σύνδρομα, δέν μποροῦν νά ζήσουν χωρίς ἐχθρούς, χωρίς φαντασιώσεις γιά σκοτεινές δυνάμεις, πού ἐπιβουλεύονται τήν ἀνθρωπότητα καί περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα τήν Ἑλλάδα καί βέβαια τήνὈρθοδοξία. Ἄς ξεφύγουμε ἀδελφοί μου ἀπό τέτοιες φαντασιώσεις καί ἄς θέσουμε τούς κάθε λογῆς συνωμοσιολόγους, μαζί μέ τόν ἰό, στήν καραντίνα.
Μαζί μέ τήν ἔκρηξη τῆς συνωμοσιολογίας, παρατηρεῖται κι ἔξαρση τῆς προφητολογίας καί καταστροφολογίας. Καί δυστυχῶς σ᾿ αὐτό τόν τομέα οἱ χριστιανοί εἴμαστε ἰδιαίτερα ἐπιρρεπεῖς. Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου, ἔρχεται πάλι στό προσκήνιο, «ἐπανερμηνεύονται» ἀπό πρόσωπα πού διακρίνονται γιά τήν ἀφέλεια καί τήν ἀσχετοσύνη τους, καί σερβίρουν τεχνηέντως στούς ἁπλούς πιστούς τίς δικές τους ἐρμηνεῖες. Παρόλο πού κατά καιρούς οἱ ἴδιοι αὐτόκλητοι ἐρμηνευτές ἔχουν διαψευστεῖ, ἐπιμένουν μέ τά νέα δεδομένα νά κακοποιοῦν τό κείμενο τῆς Ἀποκάλυψης γιά νά διαψευστοῦν πάλι καί πάλι.
Τό χειρότερο ὅμως εἶναι οἱ νέες προφητεῖες πού κυκλοφοροῦν κάθε τόσο ἀπό τόν κίτρινο τύπο καί ἀπό τούς ἴδιους ἀφελεῖς, γιά τόν ὅσιο Νεῖλο, τόν ἅγιο Κοσμᾶ, τόν ἅγιο Παΐσιο (κυρίως αὐτόν), τόν ἅγιο Πορφύριο, τόν π. Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας καί τελευταῖα τόν π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη. Ἤθελα νά ἤξερα πότε τά εἶπαν καί πῶς τά εἶπαν καί ἄν τά εἶπαν καί πῶς μόνον οἱ συγκεκριμένοι αὐτοί ἄνθρωποι τῶν γνωστῶν κατευθύνσεων τά ἄκουσαν. Πράγματα πού προσωπικά γνωρίζω ἀπό τούς σύγχρονους γέροντες, ἔχουν τόσο ἀλλοιωθεῖ καί διαστρεβλωθεῖ ἀπό τούς ἐν λόγῳ “ζηλωτές”, πού φοβᾶμαι κάποια στιγμή οἱ γέροντες θά … ἀναστηθοῦν γιά νά διαμαρτυρηθοῦν. Τό σπασμένο τηλέφωνο κάνει πολύ καλά τή δουλειά του.
Ἄλλοι πάλι, σά νά μιλοῦν ἐξ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, ἀποφαίνονται ὅτι ὅλ᾿ αὐτά εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀποστασία, γιά τήν ἁμαρτία, γιά τήν ἀνηθικότητα κλπ κλπ. Ὅτι ἡ ἁμαρτία ἔχει μέσα της τό σπέρμα τῆς φθορᾶς καί τῆς διάλυσης, δέν διαφωνοῦμε. Εἶναι ὅμως δική μας ἐπιλογή, κι ἡ εὐθύνη ἀνήκει σέ ὅλους μας. Ἀλλά, τό νά ρίχνουμε εὐθύνες στό Θεό γιά τή δική μας κατάντια καί νά τόν παρουσιάζουμε σάν τιμωρό και σάν ἐφευρέτη κορωνοϊῶν εἶναι τουλάχιστον ἀθεολόγητο. Ὁ Θεός δέν θέλει τό θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλά μόνο νά ἐπιστρέψει δηλ. νά μετανοήσει καί νά ζήσει. Τό ἐρώτημα εἶναι ποιός ἔχει τό δικαίωμα νά μιλήσει ἀξιωματικά ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ; “Τίς γάρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; Ἤ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;”
Κάποιο ἄλλο συνηθισμένο φαινόμενο πού παρουσιάζεται σέ μέρες κρίσεων, εἶναι καί τά διάφορα μαγικά “ματζούνια”. Ἀλοιφές θαυματουργικές, βραχιόλια θεραπευτικά, τό νερό τοῦ ἀλήστου μνήμης Καματεροῦ, μαγικά βότανα, χαϊμαλιά, μάτια, ἀκόμα καί εἰδικοί σταυροί πού εἶναι πιό … δυνατοί ἀπό τούς ἄλλους σταυρούς! Ὡς χριστιανός κι Ἐπίσκοπος δέν ἀμφιβάλλω γιά την χάρη τῶν Μυστηρίων, τῶν ἁγίων εἰκόνων καί ἱερῶν λειψάνων, ὅμως ἐξοργίζομαι ὅταν ὅλ᾿ αὐτά μετατρέπονται σέ “ματζούνια” καί μαγικά ξόρκια. Ἤ τό χειρότερο, ὅταν ἐντελῶς ἀνεύθυνα, ἀμφισβητεῖται ἡ ἐπιστήμη τῆς ἰατρικῆς, τά φάρμακα καί οἱ ἐπιστημονικές θεραπευτικές μέθοδοι, πού εἶναι εὐλογία Θεοῦ καί σώζονται ἄνθρωποι. Οἱ διάφοροι θεομπαίχτες καί τσαρλατάνοι, ἀπ᾿ ὅπου κι ἄν προέρχονται, καί ὅσοι πουλᾶνε φροῦδες ἐλπίδες, τό λιγότερο ἄς ἀπομονωθοῦν.
Τοῦτες τίς μέρες παρουσιάζεται κι ἕνα ἀκόμη φαινόμενο. Ζηλωτές χριστιανοί, μέ ζῆλο οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν, δημοσιεύουν κείμενα, γεμάτα παλληκαρισμούς καί ἡρωϊσμούς καί διατείνονται ὅτι θά παρακούσουν τή φωνή τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας. Καλοῦν σέ συστράτευση κι ἐπίδειξη “μαρτυρικοῦ” καὶ “ὁμολογιακοῦ” φρονήματος. Ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι πίσω ἀπ᾿ ὅλες αὐτές τίς ἐπιπολαιότητες καί ἀκρότητες κρύβεται μεγάλη ἀνασφάλεια καί κρυφή ὑπερηφάνεια. Θά καλοῦσα ὅλους αὐτούς τούς ὑποψήφιους “μάρτυρες” νά μήν ζητοῦν ἀπό τούς ἄλλους τή θυσία, οὔτε τή διακινδύνευση. Ἄν πράγματι πιστεύουν αὐτά πού λένε, ἄς ἀφήσουν τήν ἄνετη πολυθρόνα καί τό ἀσφαλές πληκτρολόγιο, κι ἄς πᾶνε ἐθελοντικά νὰ βοηθήσουν τούς γιατρούς, τούς νοσηλευτές πού διακινδυνεύουν συνεχῶς τήν ὑγεία τους καί τή ζωή τους ἀκόμη, γιά νά σωθοῦν κάποιοι ἄνθρωποι. Κι ἄν δέν μποροῦν αὐτό, ἄς πάρουν τό κομποσχοίνι τους κι ἄς ποῦν ἕνα Κύριε ἐλέησον γιά τούς ἀρρώστους πού ζοῦν μέ τήν ἀγωνία καί τό φόβο, ἀλλά καί γιά τούς γιατρούς, νοσηλευτές κλπ λειτουργούς ὑγείας, πού διακονοῦν σάν καλοί Σαμαρεῖτες τούς ἀσθενεῖς τους, μέ ὅ,τι κινδύνους αὐτό συνεπάγεται. Δέν νομίζετε ὅτι τοῦτες οἱ στιγμές αὐτό πού ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος εἶναι ἡ ἔμπονη προσευχή καί ὄχι τά παιχνίδια, τά μηνύματα, οἱ ἀτάκες καί τά likes στόν ὑπολογιστή; Ἄς μή συγχέουμε τήν ὑπευθυνότητα μέ τήν ἐπιπολαιότητα, τήν ἀδάπανη πίστη, πού δέν στοιχίζει τίποτα, μέ τήν πίστη τῶν ἁγίων. Τό γνωρίζουμε πιστεύω ὅτι σε περιόδους θανατηφόρων ἐπιδημιῶν, οἱ ὄντως χριστιανοί τῆς θυσίας καί ὄχι τοῦ βολέματος, ἔτρεχαν νά περιθάλψουν καί νά διακονήσουν τούς ἀσθενεῖς, ἀκόμη και τούς εἰδωλολάτρες ἀσθενεῖς, πού τούς εἶχαν ἐγκαταλείψει οἱ δικοί τους καί μολύνονταν οἱ ἴδιοι καί πέθαιναν μαζί τους.
Ἀδελφοί μου, ἄς σοβαρευτοῦμε. Ἄς κλείσουμε τ᾿ αὐτιά μας στούς κάθε λογῆς ἀνεύθυνους κι ἐπιπόλαιους.
Προτροπή τῆς πολιτείας καί τῆς ἐπιστημονικῆς ἰατρικῆς κοινότητας τοῦτες τίς μέρες εἶναι νά παραμείνουμε στά σπίτια μας. Δέν ὑπάρχει τίποτ᾿ ἄλλο σήμερα πού μποροῦμε νά κάνουμε, παρά μόνον ἡ πρόληψη. Τό γνωρίζω. Εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος πού ἔχει μάθει στήν ἐξωστρέφεια, θα δυσκολευτεῖ νά κλειστεῖ μέσα. Εἶναι ὅμως καί μία εὐκαιρία νά δεῖ τόν ἑαυτό του, τόν/τήν σύζυγό του, τά παιδιά, τούς γονεῖς κλπ. Πάντα ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τρόπους κι ἐπείγουσες δουλειές γιά νά ἀποφύγει νά βρεθεῖ ἀντιμέτωπος μέ τόν ἑαυτό του καί μέ τούς ἄλλους. Τά ΜΜΕ τοῦτες τίς μέρες δίνουν “μαγικές” συμβουλές σ᾿ ὅσους δυσκολεύονται νά μείνουν σπίτι: «δεῖτε ταινίες, ἀκοῦστε μουσική, παῖξτε χαρτιά, γράψτε μηνύματα»… Δέν ἀκούσαμε, οὔτε περιμέναμε βέβαια ν᾿ ἀκούσουμε κάτι οὐσιαστικότερο, νά κοιτάξουμε λίγο μέσα μας, νά ἀναθεωρήσουμε κάποια πράγματα, νά ἀνακαλύψουμε τά οὐσιώδη τῆς ζωῆς.
Κι ἐπειδή στήν ἴδια παγίδα πέφτουμε καί μεῖς οἱ χριστιανοί, ἄς κλείσουμε κι ἐδῶ τ᾿ ἀφτιά μας σέ τέτοιες ἀποπροσανατολιστικές συμβουλές. Ἡ κρίση καί κάθε κρίση μπορεῖ μέσα ἀπό τήν τραγικότητά της νά βγάλει καί κάτι καλό. Ἄλλωστε, ἡ λέξη κρίση στά κινέζικα σημαίνει εὐκαιρία. Εἶναι σκληρό γιά ὅσους ἀπό μᾶς πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία, εἰδικά αὐτή τήν κατανυκτική περίοδο, μέ τίς θαυμάσιες ἀκολουθίες, τώρα πλέον νά μήν ἔχουμε αὐτή τή δυνατότητα. Σίγουρα θά μᾶς λείψουν. Ἀλλά θά τίς ξαναβροῦμε. Τώρα εἶναι καιρός ν᾿ ἀνακαλύψουμε τό “ταμιεῖον” μας. “Εἴσελθε εἰς τό ταμιεῖον σου καί πρόσευξαι τῷ πατρί σου ἐν τῷ κρυπτῷ”. Κανείς δέν μᾶς ἐμποδίζει τήν προσωπική μας προσευχή Ἡ ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης, εἶναι ρεαλιστική καί δέν στρέφεται κατά τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως κάποιοι “ζηλωτές” διατείνονται. Οἱ πολιτικοί ταγοί μας ἀλλά καί ἡ ἐπιστημονική ἰατρική κοινότητα σηκώνουν ἕνα τρομερό βάρος καί αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά τό συνειδητοποιήσουμε. Ἄς γίνουμε Κυρηναῖοι στό σταυρό τους καί ὄχι κριτές καί ἐπικριτές. Γι᾿ αὐτό καί σᾶς καλῶ, κληρικούς καί λαϊκούς, νά τηρήσουμε μέ ἀκρίβεια τίς ἐπιταγές τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς πολιτείας καί τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Χωρίς ἐνοχές καί ἄκαιρους ζηλωτισμούς. Καί ὁπωσδήποτε νά μή λησμονήσουμε τούς λειτουργούς τῆς ὑγείας πού τούτη τήν ὥρα δίνουν ἕναν τιτάνιο ἀγῶνα, μέσα σέ ἀντίξοες συνθῆκες νά κρατήσουν ὄρθιο τό σύστημα ὑγείας.
Ἄς γίνει γιά ὅλους μας αὐτή ἡ περίοδος, “μετανοίας καιρός καί δεήσεως ὥρα”.
Μέ εὐχές
† Ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος
